1. Ciągle zaczynam od nowa, CGC
Choć czasem w drodze upadam. dG7C
Wciąż jednak słyszę te słowa: aGC
Kochać, to znaczy powstawać. dG7C (E7)
Chciałem Ci w chwilach uniesień aFa
Życie poświęcić bez reszty. eG
Spójrz, moje ręce są puste, aFa
Stoję ubogi, ja, grzesznik. eG
Przyjm jednak małość mą, Panie, dG7C (a)
Weź serce me, jakie jest. dG7C
2. Jestem jak dziecko bezradny,
Póki mnie ktoś nie podniesie.
Znów wraca uśmiech na twarzy,
Gdy mnie Twa miłość rozgrzeszy.
Wiem, że wystarczy Ci, Panie
Dobra, choć słaba ma wola.
Z Tobą mój duch nie ustanie,
Z Tobą wszystkiemu podołam.
Szukam codziennie Twej twarzy,
Wracam co noc pod Twój dach.
3. Teraz już wiem, jak cię kochać.
Przyjm moje „teraz”, o Panie.
Dziś rozpoczynam od nowa,
Bo kochać, to znaczy powstawać.
Kochać, to znaczy powstawać.
