1. Gdy uczniów swych posyłał Pan, eD
By nieśli wieść radosną, Ce
Żegnając ich, dał swoją moc
I mówił tak z miłością.
Ref. Nie, nie, nie, (CDG)
Nie warto na drogę tę GC
Sandałów i płaszcza zabierać, De
Nie, nie, nie, nie trzeba wam srebra brać,
O dach nad głową zabiegać.
2. Nowinę tę głosili więc
Po czterech stronach świata,
Bogaci tak, nie mając nic,
Bo miłość jest tak bogata.
3. Gdy ukończyli żniwo swe,
W ostatnią drogę ruszali,
Patrzyli w niebo na Ojca dom
I tak z ufnością śpiewali.
