Ref. Panie dobry jak chleb, CFGG7
Bądź uwielbiony od swego Kościoła, aFGG7
Bo Tyś do końca nas umiłował, aeFGA7
Do końca nas umiłował. dGC (G7)
1. Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie, CdGA7
Byśmy do nieba w drodze nie ustali. dD7GG7
Tyś stał się manną wędrowców przez ziemię, aeGCA7
Dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali. dGCD7G (G7)
2. Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty,
Bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem.
Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem,
A chleb komunią dla spragnionych Ciebie.
3. Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi,
Jeśli spełnimy, co nam przykazałeś.
Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy?
Tyś naszym życiem i oczekiwaniem.
4. Tyś za nas życie swe na krzyżu oddał,
A w znaku chleba z nami pozostałeś
I dla nas zawsze masz otwarte serce,
Bo Ty do końca nas umiłowałeś.
