NIEDZIELA CHRZTU PAŃSKIEGO
Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć od niego chrzest. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?»
Jezus mu odpowiedział: «Ustąp teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił.
A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły się nad Nim niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego nad Niego. A oto głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie».
(Mt 3, 13-17)
W czasie chrztu Jezus usłyszał, że jest umiłowanym Synem. I od tego momentu, napełniony Duchem Świętym, rozpoczął swoją działalność. Nasz chrzest też ma te dwa wymiary. Bóg przygarnia nas z ojcowską miłością, a jednocześnie posyła nas do świata, byśmy nieśli Jego miłość. To przesłanie ponawia się w każdej Mszy świętej, w każdej spowiedzi i w każdej modlitwie. Na tym polega bycie chrześcijaninem – ochrzczonym.
